'Kitap kurdu' Hasan Çakır 60 yıldır çantasından kitap eksik etmiyor

Kırklareli'nin Demirköy ilçesinde 1951 yılında dünyaya gelen Çakır, 7 yaşındayken ailesiyle İstanbul'a göç etti.

İstanbul'da 12 yaşında arkadaşları ile gittiği kütüphaneye üye olan Çakır'ın okuma tutkusu her geçen gün arttı.

Çakır, lise çağında araştırma ve tarih kitaplarına yöneldi, askerlik döneminin ardından işe başladığı fabrikada çalışanlar için bulmaca hazırladı.

Uzun yıllar İstanbul'da yaşadıktan sonra emekli olup memleketine dönen Çakır, kitap okuma tutkusundan bir an olsun vazgeçmedi. Günün hemen hemen yarısını İl Halk Kütüphanesinde geçiren Çakır, kentte "kitap kurdu" olarak tanınıyor.

- "Beynime işlemiş artık, okumayınca rahatsız oluyorum"

Kitap okuma alışkanlığıyla çevresindekilere de örnek olan Çakır, uzun yıllar yaşadığı İstanbul'dan, emeklilik sonrası yaklaşık 15 yıl önce memleketine döndüğünü söyledi.

Kitap okudukça kendini mutlu hissettiğini, okumanın insana huzur verdiğini belirten Çakır, "Beynime işlemiş artık, okumayınca rahatsız oluyorum. Başkası gibi telefonla oynamak yerine kitap okumak bana daha çok keyif veriyor. Çocukluğumdan bir tutkudur kitap okumak." dedi.

Çakır, bugüne kadar binden fazla kitap okuduğunu, okudukça zihninin dinç kaldığını dile getirdi.

Çocukluğundan bu yana kütüphaneye gelip gittiğini anlatan Çakır, "26 yıldır TÜYAP kitap fuarına giderim. Bende sigara, alkol yok, kitaba para veriyorum. Kahve kültürüm de olmadığı için araştırma ruhu var bende. Günün büyük bir bölümünü kütüphanede veya evimde kitap okuyarak geçiriyorum." diye konuştu.

Çantasında her daim bir kitap olduğunu ve her boşlukta okuduğunu aktaran Çakır, gençlerin az kitap okuduklarını gördükçe üzüldüğünü ifade etti.

Gençlerin daha fazla kitap okuması gerektiğinin altını çizen Çakır, şöyle konuştu:

"Okuyan adam olaylara taraf olur, müdahil olur. Okumayan adamı konuşturmam, okuyan adam gelecek benimle tartışacak. Ben okurken, o an okuduğum kitap oluyorum. Mesala Çanakkale kitabı okurken o anda Çanakkale'de yaşıyorum. Benim 93 yaşında annem var, yoğun bakımda yatıyor, ben orada beklerken kitabımı okuyorum. Tutkum o benim. Kitap olmasa bulmaca çözerim."