Başkasına benzetilerek darp edildi, yaşadığı dehşeti anlattı
Edirne'de Y.K kocasına benzettiği adamın yanında gördüğü kadını 'beni aldatıyor' zannedip darp etti. Durumun anlaşılması üzerine Y.K 'eşimin sevgilisine benzettim.' diyerek olay yerinden kaçtı. Darp edilen Hamiyet Pehlivan Bingül ise polise başvurarak şikayetçi oldu. Bingül, darp raporu alarak mahkemeye başvurduğunu, yaşanılan olaya çocuğunun da şahit olduğunu ve olumsuz etkilendiğini söyledi.
Abdurrahman Mahallesi'nde yaşayan Hamiyet Pehlivan Bingül eşiyle beraber market alışverişi sonrası otomobile evinin önüne geldi. Otomobildeki poşetleri almak üzereyken arkasından gelen Y.K’nın Bingül’ü iterek kapıyı kapattı.
Bingül yaşadığı olayı şu şekilde anlattı:
“Akşam iş çıkışı evimizin önüne geldik, arabamızı park ettik. Bir gün sonra da çocuğumuza doğum günü yapacaktık hazırlıklarımız vardı. Çocuğumuza da aşağı in bizi karşıla dedik. Arabadan indik eşimle poşet paylaşımı yapıyorduk. Eğer poşeti arabada alıyor olsaydım zaten direkt arabanın içine itecekti beni. Tam poşetleri almak üzereyken daha arabaya eğilmeden arkamdan kapı kapandı. Kendi arabamızın kapısı. Hiçbir şekilde bir araç sesi duymadık, herhangi bir şey duymadık. Ben kurye çarptı diye düşündüm. Sıkışınca öbür taraftan darbe aldım. Kapı açıldı ardından. Eşimde diğer taraftan indi. O da araba çarptı diye düşünmüş. Eşim abla ne yapıyorsun sen deyince şahıs beni omzumdan çevirdi kendine doğru. Benim yüzümü zaten görmedi arkamdan kapattı kapıyı. Yüzümü gördükten sonra kanlar aktığını görünce “a pardon eşim beni aldatıyor” ilk söylediği bu oldu zaten. Yanlışlık oldu eşime benzettim pardon deyip döndü kaçtı. Hemen arkamızdaki parkta küçük çocuğu vardı. Her iki çocuğun bu olaya şahit olması da çok üzücü bir şey. Kendi çocuğuma mı yanayım onunkinin gördüğüne mi yanayım. O çok kötü bir şey görmedi. Annesinin elini tutup gitti ama benim çocuğum her şeye şahit oldu yanımızda. Eşinin sevgilisi zannetmiş. Çocuğum da şu an biraz öfke problemi yaşıyor. Eşim, öldürüyordun eşimi diye bağırınca annem ölüyor diye endişe edip korkmuş. İlk defa benim çocuğum annesini kaybetme korkusu yaşadı beklide. İlk defa beni öyle gördü. Ben kör kalmadığıma şükrediyorum. Tam burun farkıyla kurtardım. Gözlüklere gelseydi zaten o darbeyle kesinlikle gözlüklerim kırılmıştı. Davacıyız kesinlikle, sonuna kadar arkasını bırakmacam. Benim yerime başkası da olabilirdi. Çünkü benim eşim fotoğrafçı. Gelenimiz gidenimiz bir misafirimiz illaki oluyor. Bir misafirimiz de olabilirdi arabadan inen, farklı biri de olabilirdi. Farklı yorumlar yapanlar illaki oldu. Ama bu olayı kimse anlayamıyor. Herkes diyor ki sen iş yerinde biriyle tartışmışsındır, farkında değilsindir. O saldırmıştır gibi düşünülüyor. Kimse bunu konduramıyor, açıklanabilecek bir şey değil çünkü. Hayatım boyunca hiç görmediğim bir kadın. Hiç tanıdığım biri değil. Ben hatırlamıyorum. Eşimle çocuğum gördü zaten, ikisi. Bu sefer marketin güvenliği yakalayınca da. Gasp etti diye düşünerek eşim arkasından koştuğu için. Güvenlik yardımcı olmak için yakalamış. Bu seferde marketten çıkan müşterilerde eşimin onu darp ettiğini düşünüp eşimin üstüne yürümüşler. Bazen yanlış anlaşılabiliyor her şey. O gece ne yaşadığımızı hala üzerimizden atamıyoruz. Çok farklı bir durumdu. on gün önce yaşandı. Bizde herhangi kalıcı bir durum yok. Nefes almakta güçleniyorum hala burnumun içinde ödem var. Dudaklarım içten patlamıştı. Dikişsiz topladı. Hala acısı var. 3 gün zaten biz ne yaşadık şokuylaydık. Hiç kimseye bir şey söyleyemedik. Çocuğu sakinleştirmeye çalıştık öfke kontrolü yaşadığı için. Hemen onu bir pedagoga götürdük. Bizim için sıkıntılı bir süreç.”